Bizden

Rüyada olmak isterdim...
Kristalden yapılmış bir Dünya içinde!
İnsanlar nazik sevecen olsaydı...
Kahkahadan duvarlar olmasını isterdik evimizde,
Kırılmasaydık biz,
Gerçekler bize uzak olsaydı,
Uyanmasaydık  uykudan

Sevgimizden bir hatıra bırakmak istedik,
Bizden bir parça olsun istedik hayatta,
Olmadı! Başaramadık, üzgünüz...

AH OLSA

Alıp ta başını gideceksin...

Ne hesap vereceğin birileri, 

 Ne de sınırlar olacak insanlar arasında.

Uzanan eli geri çevrilmeyecek,

Kan kusmayacak sokaklar,

Olmayacak hayatımızda. 

Yürürken adımlarımız titremeyecek,

Yarının kaygısı olmayacak yüreklerimizde...

Ah olsa keşke öyle sınırları olmayan, 

GÖNLÜNCE YAŞAYACAĞIN BİR ZAMAN

Çiçeklerde Ağlar mı?

Çiçeklerde ağlar mı?

Üzülünce döker mi yapraklarını,

Gönderildiği sevgiliyi avuturmu güzelliği...

Sabahın ilk saatinde yaprağından dökülen

Çiğ tanesi değilde, özlem gözyaşımıdır?

Ya yaşadığımız hu hayat!

Çiçeklerin içtenliği gibimidir?
Solar mı insanda tek kalınca çiçekler gibi
Boynunu büküp çekilirmi köşesine.
Ağlarmı gerçekten çiçekler yanlız kalmış çocuklar gibi.

YARIN

Yarına kaç var?
Yarın gün doğacak mı?
Yarın olmasa sonraki güne geçsek...
Veya temmuz olmasa yıl içinde,
Bir yıldan zarar mı ederiz?
İflasını mı verir Dünya bir ay yok diğe.
Adını değiştirsek seneye
Veya O, ay desek kısaca...
Olurmu? Dindirirmi acıları...
Geri getirir mi kaybedilenleri.
Kısa bir özürmü diler kaybedilenler için.
O günü alıp yargılarmı hakimler...
Kaç yıl yatar içerde acaba.
Yoksa
Yandığıylamı kalır yürekler?
Acıyı ateşlemi dağlar
Cellatlar acaba.
Yoksa suç mu işlemiştir o gün doğanlar?
Onun içnmi acılar yaşanır
Yoksa silseler mi doğdukları günleri,
Benim gibi.
Ozaman acılar hafiflermi.
Uyuşur mu acı çeken bedenler?

SORMA

Bir hesap ki sorma
Bir hesap ki çıkılmaz içinden
Kimin av kimin avcı olduğu muamma...
Lokma kimin önünde belli değil.
Kim yağmalarsa onun olacak..
Kimi avuçla, kimi kenarda naçar,
Kimi sofranın başında,
Kiminin salyaları akar karşıdan...
Bir hesap ki sorma,
Ne ucu belli nede sonu.
Çözeni de yok.
Bırakanıda

Bakmak lazım bazen arkaya,
Arkada kalanlara,
Tutup elinden çekip koparmak
Geride kalmasına engel olmak lazım...
Bırakmamak lazım avuç içindeki sevgiyi,
Geleceği,
Kaldıysa!
Bırakmamak lazım...
mustafa

AFFET ANNE

Ne güzel çocuk olmak,
Düştüğünde
Elini uzatacak bir anne oluyor
uzattığın el ucunda...
Baban oluyor gülümseyerek seni kaldıran
Düştüğün yerden.
Bana ÇOK UZAK BE ANNE
Kimleri kırdım acaba,
Kimler gücendi bana!
Senin haberin var mı?
ANNE...
Akşamları eve döndüğümde kapıyı açaçak,
Sarılacak bacaklarıma biri yok...
Her günü içime gömüyorum,
Yalan söylüyorum kendime...
Yalan çok kötü değil mi ANNE.
Günler hep aynı geçecek
Değişeceğide yok.
Sana doğru koşacak, bir torun getiremdim yanına
AFFET BU SEFERDE ANNE...